Duurzaam?

“Glazeniers waren eeuwen geleden hun tijd al ver voor met duurzaamheid. Zij maakten tijdloze designs, lees: duurzame ontwerpen voor glas in lood ramen. De oude glas in lood ramen worden tot op de dag van vandaag nog erg mooi gevonden en de gelukkige bezitters van die oude glas in lood ramen willen ze vaak gráág laten repareren of restaureren voor het behoud. Ze geven sfeer aan hun huis.”

 

Wanneer is iets duurzaam? In het algemeen wordt er vooral gesproken van duurzame producten wanneer ze erg lang mee gaan, recyclebaar en te repareren zijn; er zo min mogelijk of geen uitputtelijke grondstoffen nodig zijn om het product te maken; en niks als zodanig beschadigt aan mens en natuur zodat generaties na ons er last van hebben. Belangrijk aspect hierbij is ook dat in het ideale geval het product gemaakt is van circulaire grondstoffen. Dat wil zeggen: dat de grondstoffen volledig gerecycled kunnen worden voor hergebruik.

 

Zijn de ramen en de kunst die ik maak nu dan duurzaam of niet?

Gezien vanuit de circulaire gedachte werk ik duurzaam, want de grondstoffen waarmee ik werk: glas, lood, tin en koper zijn stuk voor stuk volledig te recyclen en hergebruiken. Mits ze goed worden ingezameld natuurlijk. Dit maakt mijn kunstwerken en ramen duurzaam omdat er in principe geen nieuwe grondstoffen nodig zijn, met het risico dat toekomstige generaties een tekort krijgen. Maar aan de andere kant kost het recyclen van de materialen veel energie en is daardoor vanuit de duurzaamheidsgedachte om zo min mogelijk energie te gebruiken weer minder duurzaam,… Gelukkig wordt met het recyclen van de grondstoffen vele malen minder energie verbruikt dan het produceren van glas of het delven van ertsen voor lood en tin en koper.

Glas is naast de re-cycle gedachte ook de meest duurzame grondstof omdat het als hoofdbestanddeel uit zand bestaat, een onuitputtelijke grondstof op onze aarde.

 

Verder hanteer ik vanuit de algemene duurzaamheidsgedachte het principe van de R’s.

  • Re-use
  • Re-think
  • Re-pair en
  • Re-cycle

 

Re-use:

Bij het maken van glas in lood ramen en kunstobjecten gebruik ik zoveel mogelijk 2de hands glas. Glas dat ‘over’ is:

omdat collega glazeniers stoppen en ik het kan overnemen;

hergebruik ik glas uit oude glas-in-lood ramen die stuk zijn en;

maak ik nieuwe ontwerpen met glas dat over blijft bij commissies.

 

Re-think:

 

Net als de glazeniers van eeuwen geleden focus ik op tijdloze designs waardoor vervanging lang wordt uitgesteld.

 

Re-pair:

Een glas-in-loodraam gaat gemiddeld 70 tot 80 jaar mee en kan daarna gerepareerd of volledig gerestaureerd  worden. Kapotte ruitjes zijn te vervangen en indien nodig kan een raam volledig uit elkaar gehaald worden. Het oude lood wordt dan vervangen door nieuw lood. De levensduur van een raam wordt dan verlengt naar een volgende 70/80 jaar.

(Ter besparing van energie kan overwogen worden om een raam in dubbelglas in te laten bouwen of het plaatsen van een voorzetraam).

Ook Tiffany-lampen en andere kunstwerken kunnen vaak gerepareerd worden. Het koper folie wordt dan los gesoldeerd en een het gebroken glas wordt vervangen door nieuw glas.

 

Re-cycle:

Een raam kan altijd volledig uit elkaar gehaald worden waardoor het lood, tin en het glas volledig gescheiden kunnen worden aangeleverd om te recyclen.

 

En natuurlijk geldt het R-principe naast de traditionele glas in lood ramen ook voor al mijn andere kunstobjecten.

 

Omdat lood een zwaar metaal is, neem ik beschermende maatregelen tijdens het werken met lood en soldeertin. Tijdens het werken met lood draag ik handschoenen, een mondkapje en zorg ik voor afbuiging en goede ventilatie.

Oud lood en tin verzamel ik gescheiden en wordt ingeleverd bij de daarvoor gespecialiseerde bedrijven.